Tym razem pozdrowienia prosto od naszych uczniów z Befasy. Jak widać buzie uśmiechnięte, uczą się pilnie, każdego dnia mają szansę na rozwój za co bardzo dziękują i pamiętają w modlitwie o swoich rodzicach adopcyjnych.
Na Madagaskarze piękna pogoda, dzieci uczą się pilnie i chętnie wypełniają swoje obowiązki. Przed nimi kolejny rok pełen wyzwań, zdobywania nowych wiadomości i oczywiście zabawy. To właśnie szkoła zapewnia im to wszystko, daje nadzieję na lepszą przyszłość. Słoneczne pozdrowienia i podziękowania od wszystkich dzieci za wieloletnią pomoc i wsparcie:)
Nowy rok szkolny w Analakininie rozpoczął się od uroczystej Mszy Świętej. Dzieci chętnie wróciły do swych klas, przyjaciół i nauczycieli. Niestety nie wszyscy uczniowie mogli rozpocząć kolejny lub pierwszy rok nauki, ponieważ z powodów rodzinnych, najczęściej zmiana miejsca zamieszkania, plany tych dzieci zmieniają się z dnia na dzień.
Bardzo dziękujemy wszystkim osobom, które wyraziły chęć przystąpienia do naszego programu. Na listę osób chętnych do adopcji można się cały czas zapisywać. Proszę tylko uzbroić się w cierpliwość, kontaktujemy się z kolejnymi osobami z listy, jak tylko otrzymujemy potwierdzone informacje ze szkół. Pierwsze umowy zostały już podpisane.
Naszym podopiecznym w nowym roku szkolnym życzymy wiele radości, odkryć i sukcesów!
Wakacje dobiegają końca, rozpoczął się gorący okres przygotowań do szkoły. Nasi podopieczni również myślą już o szkole. Dzięki Państwa pomocy wszystko co jest potrzebne do rozpoczęcia nauki będzie już na nich czekało w klasach. Na listy nowych dzieci potrzebujących pomocy i chcących się uczyć wciąż czekamy, ponieważ rok szkolny nasi uczniowie zaczynają nieco później niż w Polsce.
Osoby, które chcą zostać rodzicami adopcyjnymi mogą zgłaszać się drogą mailową (agnieszka.sokolnicka@misyjnedrogi.pl), podając swoje imię, nazwisko, numer telefonu i adres mailowy.
Wśród narastającego chaosu i przemocy w Bangladeszu, doszczętnie splądrowane i spalone zostało Oblackie Centrum Pomocy w Modonpur. Od lat służyło ubogim, nie tylko katolikom. Centrum było miejscem udzielania różnego rodzaju pomocy licznym rodzinom przesiedleńców, które szukały tu szans na godziwe życie. Prosimy o pomoc w odbudowie ośrodka.
W wyniku ataku, 6 sierpnia, zostało spalone Oblackie Centrum Pomocy w Modonpur, znajdujące się w dzielnicy baraków zamieszkiwanych przez ubogich chrześcijan Bengalczyków, którzy przybyli na przedmieścia Dhaki (stolicy) w poszukiwaniu pracy (około 25 tys. osób). Często podejmują się pracy za głodową pensję, chociażby z racji wykształcenia, gdyż tylko połowa z nich umie czytać i pisać. Według ONZ granicę współczesnego niewolnictwa wyznacza dwunastogodzinny dzień pracy z wynagrodzeniem mniejszym niż 1,5 dolara dziennie, a takie właśnie wynagrodzenie otrzymuje wielu z nich. – 6 sierpnia, około godziny 23.00, otrzymałem telefon od Ripona Haldara, wolontariusza, który płakał. Poinformował mnie, że Centrum, które wykorzystywaliśmy do duszpasterstwa tych ubogich przesiedleńców, zostało splądrowane i podpalone. Z narażeniem życia, w towarzystwie kilku liderów, ugasili pożar. Nagrał wideo z tego zdarzenia. Poprosił, abym nie ryzykował i nie przyjeżdżał na miejsce. Nie posłuchałem – przekazał informacje Ajit Victor Costa OMI, do czerwca przełożony oblatów w tym kraju. – Widząc ogromne zniszczenia – spaloną figurę Maryi, modlitewniki i śpiewniki, Biblie, instrumenty muzyczne, nagłośnienie, namioty (których używaliśmy jako miejsc zakwaterowania podczas programów plenerowych), krzesła, ołtarz, krucyfiks, obrazy i naczynia liturgiczne – nie mogłem powstrzymać łez. Wszystko spłonęło na popiół. Trzymając figurę Matki, modliłem się: „Droga Matko, uproś swojego Syna, Zbawiciela ludzkości i Wszechświata, o pokój i stabilność dla naszego kraju oraz krajów dotkniętych wojną. Niech żyjemy w jedności, pojednaniu i harmonii” – relacjonował.
Mieszkańcy dzielnicy Modanpur mówią o sobie: „Wielu z nas przybyło do tego rejonu wiele lat temu, nie mając dostępu do duszpasterstwa. Byliśmy tu obcy wśród muzułmanów wynajmujących nam miejsca do spania, zatrudniających nas za bezcen, rzadko widywaliśmy księży czy zakonnice. Spotykaliśmy ich jedynie, gdy mogliśmy okazjonalnie uczestniczyć we mszy w parafiach Luxmibazar i Tejgoan. Z powodów ekonomicznych i ubóstwa opuściliśmy nasze domy i przybyliśmy tu jako migranci wewnętrzni. Często doświadczaliśmy braku obecności naszych bliskich – dzieci, żon i rodziców. Byliśmy szczęśliwi, gdy siostry od Matki Teresy i oblaci rozpoczęli nas odwiedzać, szukać nas i pocieszać od roku 2005. Z biegiem lat głęboko odczuwaliśmy miłość, troskę i posługę duszpasterską oblatów. Są oni inni niż pozostali, bardzo kochający, troskliwi, przyjaźni i dostępni. W latach 2023 i 2024 po raz pierwszy mieliśmy liturgie Wielkiego Tygodnia, Wielkanocy i Bożego Narodzenia. Ojciec Ajit Costa OMI oraz siostry: Noel Francis MC i Claire Grace MC, sprawili, że to się stało. Przez wiele lat czuliśmy się opuszczeni. Zapewnienie o podjęciu stałej posługi przez oblatów, w roku 2023, jest błogosławieństwem”. Tak opowiadali 28 czerwca, w czasie spotkania z nuncjuszem apostolskim w Bangladeszu, abp. Kevinem Randallem, miesiąc przed pożarem.
Centrum, należące do Dhaka Christian Credit Union Ltd., jest nie tylko miejscem prowadzenia ewangelizacji, ale także spotkań, integracji, pośrednictwa pracy, alfabetyzacji i działania chrześcijańskiej kasy kredytowej, wspomagającej migrantów zarobkowych na początku ich drogi w stolicy. O wielkości dzielnicy niech wskaże fakt, że misjonarze oblaci sprawują sakramenty w 15 miejscach (centrach pomocniczych) na jej terenie. Prawie 99% mieszkańców tej dzielnicy to katolicy, którzy należą do różnych grup rdzennych: Santal, Uroan, Mundari, Pahari, Mahali, Mandi, Tripura. Samych chrześcijan jest w tym kraju 0,53%.
W lipcu 2024 r. wybuchły masowe protesty, głównie prowadzone przez studentów, którzy sprzeciwiali się systemowi politycznemu i gospodarczemu, zwłaszcza ubóstwu oraz systemowi parytetów w zatrudnieniu w sektorze publicznym. Demonstracje te przerodziły się w szeroką falę antyrządowych protestów, które doprowadziły do eskalacji przemocy, strzelania do ludzi – zginęło ponad 300 osób. 5 sierpnia 2024 r. premierka Sheikh Hasina, po 15 latach, została obalona i zmuszona do ucieczki z kraju, co dodatkowo wywołało chaos. Przez kilka dni kraj funkcjonował bez rządu, policji, wojska, a jedynie z urzędującym prezydentem. Dopiero po kilku dniach udało się stworzyć tymczasowy rząd, na czele którego stanął laureat Pokojowej Nagrody Nobla, dr Muhammad Yunus. Nowy rząd ma na celu stabilizację sytuacji politycznej, jednak nadal zmaga się z licznymi wyzwaniami, w tym z falą przemocy, która obejmuje ataki na mniejszości religijne, w tym na chrześcijańskie kościoły i hinduistyczne świątynie. Prosimy o pomoc w odbudowie centrum. Blankiet znajduje się w czasopiśmie.
Marcin Wrzos OMI
Gorący okres w naszym biurze adopcyjnym trwa. Większość świadectw i listów zostało już wysłane do opiekunów. Dzieci korzystają jeszcze z wolnego czasu, choć pewnie nasi podopieczni bardzo chcieliby już wrócić do szkoły i doskonale wiedzą, że ten powrót zawdzięczają swoim rodzinom adopcyjnym. W imieniu dzieci dziękujemy bardzo za zaangażowanie w nasz program „Misja Szkoła”.
Wiele dzieci zakończyło już rok szkolny, ale niektóre odliczają jeszcze dni do wakacji, ponieważ ostatnie egzaminy mają na początku lipca. Dla nas w biurze to gorący okres, jesteśmy pośrednikami pomiędzy dziećmi, a ich opiekunami przekazujemy listy, świadectwa i zdjęcia. Jednocześnie oczekujemy na listę nowych dzieci, które rozpoczną naukę po wakacjach. Dziękujemy bardzo za zainteresowanie naszym programem. Wszystkie osoby, które chcą wziąć udział w projekcie „Misja Szkoła” prosimy o cierpliwość i śledzenie naszej strony. Słonecznych, radosnych i bezpiecznych wakacji.
Serdecznie dziękujemy za zaangażowanie się w projekt “Misja Szkoła”. Dzięki Państwa wsparciu kolejni uczniowie mogą chodzić do szkoły 🙂
Od stycznia rozpoczął się nowy rok szkolny w Lokhipur w Bangladeszu. Niedawno dostaliśmy grupę uczniów, którzy pochodzą z ubogich rodzin. Bez wsparcia z zewnątrz nie będą mogli kontynuować nauki. Roczne czesne w tej szkole to 140 euro. Dzięki tej wpłacie uczeń oprócz nauki ma zapewniony posiłek, podstawowe przybory szkolne. Zapraszamy do udziału w projekcie “Misja Szkoła”.
Jak wszędzie na wszystko jest właściwa pora. Pora na naukę i pora na posiłek. Coś dla duszy i coś dla ciała. To dzięki darczyńcom dzieci oprócz tego że mogą się uczyć otrzymują również posiłek.
